Historia:

EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocesing), to terapia oparta 30 letnich badaniach i obserwacjach Francine Shapiro. EMDR jest jedną z najbardziej dynamicznie rozwijającą się formą psychoterapii. Francine Shapiro w 1987 r. zauważyła, że szybkie i powtarzające się w określonych sekwencjach ruchy gałek ocznych, redukują intensywność niepokojących myśli i emocji. Pierwsze swoje wyniki badań opublikowała w 1989 roku, na łamach Journal of Traumatic Stress. Potwierdzają one skuteczność wykorzystywania w określony sposób ruchu gałek ocznych.

Działanie:

Terapia EMDR obecnie jest bardzo rozbudowaną formą psychoterapii, podczas której pracuje się zarówno z silnymi emocjami, negatywnymi przekonaniami oraz rekcjami z ciała. Terapia EMDR bazuje na naturalnej zdolności, jaką posiada nasz mózg, która pozwala na leczenie urazów psychicznych.

Zastosowanie:

Terapię EMDR wykorzystuje się w leczeniu różnego rodzaju problemów:

 - zespół stresu pourazowego (PTSD),

 - depresja i inne zaburzenia nastroju,

 - zaburzenia lękowe,

 - zaburzenia odżywiania,

 - uzależnienia od substancji psychoaktywnych,

- zaburzenia osobowości,

- zaburzenia dysocjacyjne,

- zachowania autodestrukcyjne.