Złożony zespół stresu pourazowego c-PTSD to nowa jednostka diagnostyczna obowiązująca w Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób ICD – 11 łączy cechy zaburzenia osobowości z zespołem stresu pourazowego. C-PTSD powstaje pod wpływem powtarzającgo się doświadczenia traumatycznego zaznanego głównie na wczesnym etapie życia często w relacji z rodzicami lub opiekunami.

Powszechne jest błędne diagnozowanie osób z C-PTSD a co za tym idzie niewłaściwe leczenie, bez uwzględnienia standardów opracowanych dla osób z zespołem stresu pourazowego. Najczęstsze nieprawidłowe diagnozy dotyczą: zaburzenia lękowego, OCD -zaburzenia obsesyjno – kompulsywnego, depresji, choroby afektywnej dwubiegunowej lub zaburzenia osobowości bordeline, schizofrenii (ze względu na słyszenie głosów).

Kryteria Complex - PTSD

• Objawy ponownego doświadczania w teraźniejszości wydarzenia urazowego.
• Unikanie bodźców kojarzonych z urazowym wspomnieniem.
• Objawy poczucia zagrożenia doświadczane w teraźniejszości, wyrażające się nadmierną czujnością, drażliwością, przesadnymi reakcjami na niespodziewane bodźce.

• Dysregulacja afektu – dotyczy braku zdolności do regulowania silnych emocji a także trudności z odczuwaniem emocji lub problem do powrotu do normalnego stanu po doświadczeniu silnych emocji.
• Negatywny obraz siebie – utrwalone, negatywne przekonania o sobie wraz z uczuciami wstydu, winy lub porażki.
• Zaburzenia w relacjach - trwałe trudności w podtrzymywaniu i nawiązywaniu bliskości z innymi.

Objawy PTSD mogą pojawić się natychmiast po traumatycznym wydarzeniu lub w ciągu najbliższych tygodni czy nawet miesięcy po nim. Zwykle objawy pojawiają się w ciągu 6 miesięcy od wydarzenia. W niektórych przypadkach objawy pojawiają się dopiero po 6 miesiącach. PTSD nie można zdiagnozować w ciągu pierwszego miesiąca od traumatycznego wydarzenia. Jeśli doświadczasz objawów traumy od razu i są one niezwykle intensywne oraz utrudniają Ci funkcjonowanie, możesz doświadczać „ostrej reakcji stresowej” (ang. acute stress discorder, ASD).

Zgodnie z kryteriami ICD-11 PTSD może rozwinąć się po ekspozycji na ekstremalnie zagrażające lub przerażające zdarzenie lub serię zdarzeń. Symptomy utrzymują się co najmniej kilka tygodni i powodują poważne zaburzenie w osobistym, rodzinnym, zawodowym, społecznym, edukacyjnym lub innych obszarach funkcjonowania. Występują objawy z trzech podstawowych grup związanych z:

·      ponownym przeżywaniem zdarzeń traumatycznych (np. flashbacki),

·      unikaniem myśli i wspomnień o zdarzeniu

·      nadmierną czujnością.

Niektóre osoby, choć mają zespół stresu pourazowego mogą być nieprawidłowo zdiagnozowane. Zamiast PTSD postawiono im diagnozę lęku lub depresji. U niektórych osób będą występować inne problemy psychiczne lub fizyczne, co oznacza, że ich stres pourazowy pozostaje niezauważony. Do takich objawów mogą również zostać zaliczone „niewyjaśnione medycznie objawy fizyczne”, takie jak:

• trudności przewodu pokarmowego
• zespoły bólowe
• bóle głowy

Objawy te mogą oznaczać, że ich stres pourazowy jest zidentyfikowany jako coś innego. PTSD może powodować trudności w związku lub uzależnienie od alkoholu czy też narkotyków.

Co powinno zwrócić naszą uwagę w naszym zachowaniu lub zachowaniu osoby bliskiej po doświadczeniu trudnego (traumatycznego) zdarzenia:

• Zmiany w zachowaniu – obniżona koncentracja, słaba wydajność w pracy, opóźnienia, zwolnienia chorobowe, drobne wypadki, wycofanie, izolowanie się od otoczenia, pojawienie się zachowań ryzykownych, brak apetytu, unikanie sytuacji mogących budzić wspomnienia wydarzenia traumatycznego, koszmary senne,
• Zmiany emocji – gniew, drażliwość, depresja, brak zainteresowania i brak koncentracji, nieadekwatne i nadmierne emocje
• Zmiany w myślach – koncentrowanie się na zagrożeniach lub lękach, negatywnych poglądach na przyszłość, myśli samobójcze
• Nieoczekiwane objawy fizyczne – takie jak duszność, skoki lub bóle brzucha